१. दर वर्षी दंतचिकित्सा करून घ्यावी. शक्यतो ही चिकित्सा एकाच दंतवैद्यकाकडून करून घ्यावी.
२. दात दुखायला लागले म्हणजे दातांचे जास्त नुकसान झालेले असते. यामध्ये दातामधील मांसल किंवा जिवंत भाग दुखावलेला असतो; त्यामुळे उपचारपद्धतींमध्ये मर्यादा येतात. वेळीच काम करून घेतले, तर उपचारपद्धतीचा फायदा पुढे अनेक वर्षे मिळतो.
३. सकाळी उठल्यावर व झोपण्यापूर्वी दात ब्रशनेच घासणे अपेक्षित आहे.
४. दात बोटांनी साफ केल्यास दोन दातांच्या फटीमध्ये अन्नकण ढकलले जातात व त्यामुळे हिरड्यांचे विकार बळावतात. ब्रशने अन्नकण निघून जातात.
५. रात्री झोपण्यापूर्वी दात घासल्यामुळे दातामध्ये अन्नकण अडकून रात्रभर कुजत नाहीत. त्यामुळे दातांचे व हिरड्यांचे आरोग्य राखले जाते व हृदयविकारदेखील बळावत नाही.
६. ब्रशने कधीही दात आडवे घासू नयेत. त्याने दात हिरडीच्या जवळ झिजत जातात व हिरड्यांना इजा पोचते; तसेच दात चांगले स्वच्छही होत नाहीत.
७. दात ब्रशने गोलाकार पद्धतीने व हिरडीतून दाताकडे अशा पद्धतीने घासावेत.
८. अंगठा किंवा बोटे तोंडात चोखल्यामुळे वरच्या जबड्याचा आकार बदलत जातो व तो बाहेर येतो; पण दातांना तारा बसवून दात सरळ रेषेत आणता येतात.
९. ओठ चावण्याच्या सवयीमुळेदेखील खालच्या जबड्याची वाढ खुंटते व पर्यायाने येणारे दात वेडेवाकडे येत जातात.
१०. काहींना जिभेने दात पुढे ढकलण्याची अनेक वर्षे सवय असते. त्यामुळे समोरचे दात बाहेर ढकलले जातात किंवा अनुवांशिकतेमुळे देखील जबड्याचा आकार मोठा व विचित्र असू शकतो.